þriðjudagur, febrúar 28, 2006

Aðeins nokkrar stundir í að febrúar klárist,
það er orðið næstum bjart þegar ég á að mæta í annan tíma á morgnanna
og ég er ekki með kvef.
Mér líður eins vel og Heine í París.

7 Comments:

Blogger Ragnhildur Hólmgeirsdóttir said...

Þér tíbetskir saltvetningar!
Gott hvort það er ekki orðið albjart í öðrum tíma.
(Ég neita að vera He Myrríne. Frekar skal ég vera Hó geron.)

6:08 e.h.  
Blogger Halla Oddný said...

Arthúr Björgvin Bollason, maður...
Klikkar ekki.

11:29 f.h.  
Blogger Kristján Hrannar said...

Hún er farin að laga sig eftir Heine.

5:32 e.h.  
Blogger Halla Oddný said...

Annars líður mér svona meira eins og Goethe á Ítalíu.

10:02 e.h.  
Blogger bergþóra said...

Þú getur þá verið Hó geron. En Hó geron er bara leiðinlegur kall sem talar um stríð.

Ég laga mig bara að tískunni Kristján, tískunni.

En hvað kemur hann Arthúr minn málinu við?

10:10 e.h.  
Blogger Halla Oddný said...

Nei, fyrirgefðu elskan, þátturinn var víst í umsjá Árna Bergmann en ekki Arthúrs B.B. Ég vaknaði nefnilega við akkúrat þessa setningu í Ríkisútvarpinu um sunnudagsmorguninn.

5:48 e.h.  
Blogger bergþóra said...

Þér er fyrirgefið.

8:18 e.h.  

Skrifa ummæli

<< Home