deux et deux quatre

nú. núna. Nú sit ég við tölvu móður minnar sem er staðsett að Ármúla eytt. Það jákvæða sem gerðist í dag var að það var sól og það var gaman að horfa á 6. bekkinga dimmitera. En það var líka ósköp sorglegt. Það neikvæða er að mér hefur ekki enn tekist að skrifa skáldsögu á þetta blogg ennþá. Ég geri það samt einhverntíman. Ég er frestmeistarinn. Ég fresta, en ég geri. Eitt sem ég hef frestað í mörg, mörg ár að gera er kakkafónía. Ég ætti ef til vill að fara að einbeita mér að því. Frekar en prófunum. Jájá.